Terapia EMDR- (Eye Movement Desensitisation and Reprocessing) – została opracowana przez Francine Shapiro w Stanach Zjednoczonych.

EMDR Opiera się na założeniu, że trudne, traumatyczne doświadczenia mogą zablokować naturalny proces przetwarzania informacji przez system nerwowy. W naturalnym procesie przetwarzania trudne doświadczenie jest bolesne, ale mijający czas powoduje, że nabieramy dystansu emocjonalnego do tego doświadczenia i wspomnienia o nim. Jeśli jednak takie przetwarzanie zostanie zablokowane, w naszej pamięci żywe pozostają emocje, doznania i myśli, które towarzyszyły zdarzeniu. Nie muszą być aktywne cały czas, ale gdy jakieś bieżące wywoła skojarzenie (w procesie świadomym lub nieświadomym), aktywują się i determinują nasze samopoczucie. W wyniku terapii EMDR pozbywamy się tych reakcji (które przybierają postać panicznego lęku, somatycznych objawów), a przeszłe traumy stają się zwykłymi wspomnieniami, bez wcześniejszego ładunku emocjonalnego i destrukcyjnego wpływu na aktualne funkcjonowanie i przyszłość.

Terapia EMDR -odwrażliwianie i przetwarzanie za pomocą ruchu gałek ocznych) ma za sobą wieloletnią praktykę kliniczną, popartą pozytywnymi wynikami badań. Jest rekomendowana przez Światową Organizację Zdrowia i Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne jako jedna z dwóch najskuteczniejszych metod leczenia traumy, obok psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Łączy w sobie elementy różnych podejść – odróżnia się jednak aspektem neurofizjologicznym który osiągany jest przez bilateralną stymulację mózgu.